Heeft u last van uw tandvlees? Een lichte ontsteking kan ernstig worden wanneer er niets aan gedaan wordt.
De vele verschillende bacteriën in onze mond maken voortdurend tandplaque aan. Beginnende tandplaque is niet zo gevaarlijk, maar als het laagje dikker en ouder wordt, krijgen schadelijke bacteriën het overwicht. Deze bacteriën kunnen dan een tandvleesontsteking veroorzaken. Tandplaque kan verkalken en er ontstaat tandsteen. De tandsteenlaag heeft een ruw oppervlak en geeft aanleiding tot verdere aanhechting van tandplak. Op een gegeven moment raakt het tandvlees los van de tand en kunnen de bacteriën ook onder het tandvlees actief worden en op de tandwortel plak en tandsteen aanmaken. Zo kan de ontsteking zich uitbreiden en uiteindelijk zelfs het bot, waar de tanden en kiezen in zitten, aantasten. De tanden en kiezen verliezen dan hun houvast, waardoor ze uiteindelijk los gaan zitten en kunnen uitvallen. Deze zich uitbreidende ontsteking van tandvlees waar het kaakbot bij betrokken raakt heet parodontitis.
De parodontale ontsteking geeft meestal geen duidelijke klachten. Soms zijn slechte adem (halitose), tandvleesbloeden, tandvleeszwelling en roodheid de eerste waarschuwingstekens. Tandartsen kunnen controleren op parodontitis door met een speciaal meetlatje te kijken hoe ver ze onder het tandvlees kunnen komen. Hoe verder dat kan, hoe ernstiger de aantasting van het kaakbot. In geval van parodontitis is verwijzing naar een door de NVvP erkende tandarts-parodontoloog zinvol. Soms heeft de mondhygiënist en of tandarts zich al met de situatie beziggehouden en blijkt dat uitgebreidere, gespecialiseerde behandeling in de Parodontologie praktijk noodzakelijk is. Heeft iemand eenmaal parodontitis, dan is een volledige behandeling nodig om het ontstekingsproces te stoppen. Vraag ernaar bij uw tandarts en of mondhygiënist!
Behandelplan parodontologie
De parodontoloog onderzoekt eerst uitgebreid hoe ernstig de ontsteking is en maakt een behandelplan. Er worden ter documentatie onder andere metingen uitgevoerd en röntgenfoto’s gemaakt. Dit is absoluut nodig voor een goede diagnose en behandeling. Tijdens het eerste onderzoek wordt de situatie in kaart gebracht en uitgebreid met de patiënt besproken. Naar aanleiding van dit diagnostisch onderzoek worden de verdere afspraken gemaakt. De verwijzende tandarts en of mondhygiënist worden schriftelijk op de hoogte gesteld.
Afhankelijk van het voortraject worden de eerste behandelingen gedaan door een mondhygiënist in de praktijk. Deze geeft zeer uitgebreide poetsinstructie, controleert of die instructie goed wordt opgevolgd en verwijdert nauwkeurig de schadelijke bacteriële laag, die op het worteloppervlak aan de rand en diep onder het tandvlees zit. Soms is bacteriologisch laboratoriumonderzoek nodig (kweek). In een aantal gevallen wordt tijdens de behandeling een specifiek antibioticum voorgeschreven. Na circa twee maanden beoordeelt de parodontoloog de situatie opnieuw. Is er voldoende verbetering opgetreden, dan blijft de patiënt voorlopig alleen nog onder controle.
Parodontale chirurgie:
De ontsteking die aanvankelijk sterk verdiept in het kaakbot aanwezig was kan na de behandeling door de mondhygiënist nog actief zijn. Een uitgebreidere, chirurgische, behandeling is dan nodig om verdere irritatie en botverlies te voorkomen. In dat geval wordt het tandvlees onder plaatselijke verdoving een beetje van de tanden losgemaakt, zodat die ruimte beter kan worden gereinigd (flapoperatie). De schadelijke biofilm wordt nu volledig verwijderd en daarmee is aan alle voorwaarden voor een optimaal genezingsproces voldaan.
Nazorg behandeling, recall
Als een patiënt gevoelig is voor parodontitis blijft ook na parodontale therapie intensieve begeleiding nodig om opvlammen van de ontsteking te voorkomen. De nazorg wordt afhankelijk van indicatie uitgevoerd in de praktijk of bij uw eigen mondhygiënist. Er wordt met regelmatige tussenpozen professionele gebitsreiniging uitgevoerd door deze mondhygiënist. Verder wordt de effectiviteit van de mondhygiëne zorgvuldig gecontroleerd en indien nodig bijgestuurd. De parodontoloog documenteert regelmatig de situatie en beoordeelt de stabiliteit van het behaalde resultaat. De tandarts wordt schriftelijk geïnformeerd over eventuele specifieke nabehandeling.
De tarieven voor tandheelkunde zijn vastgesteld de Nederlandse Zorgautoriteit.
Meer informatie over een behandeling?
U kunt ons bereiken via telefoon 072-5715293 of e-mail. Bel ons gerust voor een intake gesprek.
Veelgestelde vragen over parodontologie
De tandarts-parodontoloog is gespecialiseerd op het gebied van de problemen van het tandvlees. Na de studie tandheelkunde heeft hij of zij zich toegelegd en extra kennis verkregen van dit specifieke onderdeel binnen de tandheelkunde. Daarom is de tandarts-parodontoloog beter in het diagnosticeren en behandelen van tandvleesproblemen waardoor u naar de mening van uw eigen tandarts beter geholpen kan worden om van uw tandvleesprobleem af te komen.
Afhankelijk van het probleem wordt in het algemeen 45 minuten gereserveerd voor een uitgebreid onderzoek waarbij de problemen in een zogenaamde parodontiumstatus worden vastgelegd.Om een goede diagnose te kunnen stellen is het meestal noodzakelijk om additioneel röntgenfoto’s te maken, soms is het nodig om een overzichtsfoto te maken (OPT). In bijzondere gevallen kan het tevens nodig zijn een bacteriekweek af te nemen. Aan de hand van deze gegevens kan een diagnose, prognose en behandelplan opgesteld worden. Dit wordt met de patiënt besproken (soms in een 2e zitting). Een planning en begroting voor een behandeling wordt opgesteld.
Voor deze vraag moet de patiënt bij zijn eigen ziektekosten verzekeraar zijn. Het is wel mogelijk om met de gemaakte begroting, waarop de prestatiecodes staan vermeld, te informeren bij de verzekeraar, of deze verrichtingen in aanmerking komen voor vergoeding. Vaak is het ook mogelijk om in de eigen polisvoorwaarden op te zoeken of de verzekering de behandelingen dekt. De gehanteerde tarieven bij pardontologie corresponderen met de prestaties in de vigerende UPT-tarievenlijst en vallen doorgaans onder de T-codes.
Over het algemeen is een parodontale behandeling succesvol te noemen. Echter, 100% garantie is niet te geven omdat er veel factoren aanwezig zijn, die wij als behandelaar niet in de hand hebben, maar wel een invloed kunnen hebben op de behandeling. Een aantal van deze factoren kunnen een succesvol behandelingsresultaat in de weg staan. Stress, een matige mondhygiëne, slechte behandelingscoöperatie, systemische ziektebeelden en roken zijn voorbeelden die een voorspelbaar eindresultaat ongunstig kunnen beïnvloeden.
Afhankelijk van de ernst van de parodontale aandoening zal de het tandvlees na behandeling in bepaalde mate terugtrekken, dit betekent dat de wortel meer bloot komt te liggen. Hierdoor zullen de tanden gevoeliger kunnen zijn, met name bij koud/warm prikkeling. De ruimtes tussen de tanden zullen in eerste instantie ook groter zijn. De blootliggende tandhalzen kunnen ook gevoeliger voor cariës processen zijn. Met name in de regio van de voortanden kan het ook esthetische gevolgen hebben. Voor al deze nadelige effecten is in de meeste gevallen een remedie voorhanden.
Parodontitis is een aandoening waarin veel factoren een rol spelen, waaronder een erfelijke factor. Het feit echter dat familieleden parodontitis hebben wil nog niet zeggen dat de aandoening zich zal openbaren bij een ander familielid. Partners van parodontitis patiënten dienen er rekening mee te houden dat bacteriën overdraagbaar zijn. Of deze overdracht van bacteriën daadwerkelijk tot een parodontale infectie leidt is in die individuele gevallen moeilijk te zeggen. De patiënt loopt wellicht een hoger risico, waardoor regelmatige controle van het parodontium in deze omstandigheden verstandig is. Dit geldt ook voor relatie ouder-kind.
